Wiele firm funkcjonujących w branży drzewnej spotyka się z nazwą norma ATEX. Czym tak właściwie jest norma ATEX? Nazwa wywodzi się z języka francuskiego – Atmosphères Explosibles i jest to zasadniczo dyrektywa Unii Europejskiej. Jest to więc akt prawny, który obowiązuje także w Polsce. Dyrektywa wprowadzająca normę ATEX opisuje zasadnicze wymagania, jakie musi spełniać każdy produkt, przeznaczony do stosowania w strefach zagrożonych wybuchem. Do takich stref zaliczamy m.in. instalacje odpylające w zakładach meblarskich, czy stolarniach.

Aktualnie obowiązująca dyrektywa ATEX weszła w życie 20 kwietnia 2016, ale temat ujednolicania norm dla urządzeń przeznaczonych do stosowania w zakładach produkcyjnych nie jest nowy. Pierwsze akty prawne wprowadzające minimalne wymagania dotyczące bezpieczeństwa w miejscach pracy, w których może wystąpić atmosfera wybuchowa, powstały jeszcze w latach 90. ubiegłego wieku.

Z kolei w Polsce pierwsza dyrektywa unijna wprowadzona została w 2003 roku (weszła w życie wraz z wejściem Polski do Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r.).

Norma ATEX w praktyce

Wszystkie produkty, które wykorzystujemy w naszych systemach wykrywania i gaszenia iskier spełniają normy ATEX. Dzięki temu masz pewność, że twój zakład i pracownicy chronieni są w najlepszy możliwy sposób.

Każdy produkt spełniający normę ATEX będzie posiadał specjalne oznaczenie w postaci ciągu liter i liczb. Przykładowo norma ATEX może wyglądać na urządzeniu w następujący sposób:

oznaczenia na produktach z normą ATEX

Pod numerem jeden kryje się oznaczenie CE, które potwierdza, że produkt spełnia wymagania wszystkich odnoszących się do niego dyrektyw. Pod numerem dwa mamy ciąg liczb, który oznacza numer identyfikacyjny jednostki certyfikującej. Trójka to symbol wykonania przeciwwybuchowego. Z kolei numer cztery określa rodzaj grupy wybuchowości. Opis każdej grupy znajduje się w tabeli poniżej:

Grupy wybuchowości

Numer piąty mówi nam o kategorii urządzenia. Norma ATEX dzieli kategorie ze względu na rodzaj zagrożenia, a z kolei rodzaje podzielone są na 3 strefy:

Gazy, ciecze i ich opary (G):

  • Strefa 0 – ciągłe, zagrożenie utrzymuje się przez długi czas;
  • Strefa 1 – sporadyczne, zagrożenie może się pojawić w normalnych warunkach;
  • Strefa 2 – rzadkie, nie występuje w warunkach normalnej pracy, jeżeli wystąpi to przez krótki okres;

Palne płyny (D):

  • Strefa 20 – ciągłe, zagrożenie utrzymuje się przez długi czas;
  • Strefa 21 – sporadyczne, zagrożenie może się pojawić w normalnych warunkach;
  • Strefa 22 – rzadkie, nie występuje w warunkach normalnej pracy, jeżeli wystąpi to przez krótki okres.